Burgos-Leon Buen Camino!

Lieve vrienden en familie,
Allereerst dank voor jullie reacties.

De grote vraag is natuurlijk ¨waar ben ik¨ nouja grote vraag... Na 7 dagen zonder iets dat er uitzag als een computer ben ik er vandaag eindelijk een tegengekomen, en wel in de wereldstad Leon, hoe kan het ook anders.

En natuurlijk zijn jullie benieuwt hoe het is? (aangezien ik veel tijd heb gehad voor reflexie ga ik nu een sistematische opbouw van deze blog schrijven want dat schijnt ´van horen zeggen´ nog wel eens te ontbreken en tijdens het overdenken van mijn zonden bedacht ik dat dit de enige was die ik wil verbeteren) maar misschien slechts voor een keertje.

Opbouw:

1 wat doet een pilgrim zoal tijdens zijn dag?
2 hoe gaat het lopen?
3 is er leven na het lopen?
4 wie o wie zijn deze interessante pilgrims?


Te beginnen bij 1: Watd oet een pelgrim zoal tijdens zijn dag?
De pilgrim begint zijn dag in een slaapzak op een slaapzaal met ongeveer 15 andere pilgrims. (waarvan er gelukkig maar gemiddeld 5 gezegent zijn met een bijzonder luide snurk). De eerste vrolijke wekkers gaan af rond 5 uur half 6 en vanaf dat moment gaat de pilgrim al zijn bezittingen eens bij elkaar scharrelen onder wat gezucht en gemompel en maakt daarmee de andere pilgrims ook wakker... Rond een uurtje of 7 gaan de allerluiste pilgrims ook maar eens hun bed uit en pakken hun backpackie in. (meestal doe ik mee met deze groep chille mensen). Vervolgens als men in een vriendelijke herberg slaapt is er ontbijt maar dit gebeurt zelden. Dus gaat men meestal na een yoghurtje en een beetje stokbrood op pad. Vervolgens loopt de pilgrim met een flinke tred richting het westen de immer gele pijlen volgend vergezelt door een opkomende zon. Dit gaat zo door tot de koffie en dan tot de lunch en dan tot de eindbestemming waar de pilgrim zweetend en doodop met zijn pelgrimspasje toegang krijgt tot weer een nieuwe slaapzaal en een douche!Na het douchen is de pelgrim dus moe en doet ie een dutje. Vervolgens gaat de pelgrim lekker socializen en de verzameling andere pelgrims eens verblijden met stoere verhalen over blaren, zware tassen en eindeloze landwegen..... Je kan je voorstellen dit levert huiveringwekkende momenten en de prachtigste verhalen op.. Vevrolgens gaat de pelgrim eten Heeeeeeeel veel eten en dan is het al weer bijna 10 uur en gaat de pelgrim na een gebedje en het overdenken van de dag tevreden slapen.

2. Hoe gaat het lopen?
Het lopen is zwaar maar niet heel zwaar gemiddeld doe ik zo´n 20 tot 27km per dag.. Dat loop ik in een uurtje of 4 a 5 zonder pauze.. Ik heb 2 dagen helemaal alleen gelopen, is ook mooi want dan zie je meer van het landschap en 5 dagen gedeeltes of helemaal met anderen.. Dat begint meestal met een pelgrim flirt waarbij de andere pelgrim wordt gecheckt bij een koffiebar of al in de albergue waarna soms twijfelend sosm vastbesloten wordt samengelopen. Je snapt dat je dan dus veel info krijgt 5 uur lopen met een vreemde is niet mis.. Maar daarover later meer. Het landschap is heeel erg kaal. Tussen BUrgos en Leon zo´n 180 km (JAJA) was het alsof je in een woestijn liep. De graanveleden slechts onderbroken door een zand of stenen pad waar we overheen liepen. Maar dichterbij Leon de laatste 3 dagen veel langs autrowegen : ( BOE. Verder is het de gewoonte dat ELKE maar dan ook elke spanjaard die je tegenkomt je een Buen Camino (goede weg) wenst waardoor je de helft van de looptijd al verspilt aan glimlachjes en GRACIAS! maar dat is eigenlijk gewoon helemaal te gek als ik eerlijk ben! Verder zijn de dorpjes waar ik heb geslapen de afgelopen week absoluut het einde geweest met een gemiddeld inwonersaantal van 40 en met soms zelfs een supermarkt. Vrij facinerend dat deze stadjes slechts bestaan van de pelgrims die hier eventjes komen chillen en eten-... Als je dan aankomt heb je ook wel voetpijn maar dat is tijdelijk en ik heb nog geen last van blaren en andere viezigheden dus dat is heel relaxed!

3. is er leven na het lopen?
dat verschilt sommigen komen hun bed niet meer uit en anderen doen dat wel. Ik doe dat dus wel... Vooral de dineetjes zijn te gek en vaak eet je met 4 onbekenden tussen de 25 en de 80 maar dat is hartstikke leuk je leert echt elke dag nieuwe mensen kennen en soms kook je als er een keuken is (een keer resulteerde dit in de droom van een Amerikaanse vrouw die voor ons ging koken en uit blijheid zowaaar 6 blikken doperwtjes had ingeslapen en daarna de rest was veregetn waardoor we 2 uur later nog doperwten aan het eten waren). Soms een restaurantje waar ALtijd pelgrims maaltijden zijn heerlijk, voor een 10tje voorafje hoofdgerecht toetje en een fles wijn!

4. de mensen

Tja de mensen. Wat me opvalt is dat de jongeren die ik tegen ben gekomen soms echt verknipt zijn, de ouderen niet. Zo heb ik 2 dagen met een braziliaans meisje gelopen dat nu in Duistland woont en ernstige haatneigingen heeft tegen Brazilie, bij elk dier over de grond ging rollen en die verder wel heel gezond was, (lactose intolerantie 5 zeldzame allergien en in het afgelopen jaar slechts 3 depressies, kortom een nogal gecompliceerd persoon...die mij Helemaal TE gek vond en me overal volgde totdat ik evil gedachte kreeg over stenen in haar backpack stoppen en dat soort ongure fantasien. Maargoed die moest toen door een voetinfectie naar het ziekenhuis dus vertraging, chill voor mij. Verder een Franse gast die toch zo blij was dat ie nu eindelijk vrij was van zijn saaie leven en die steeds mompelde dat alles voorbestemd was en midden in een verhaal dan weer eens begon te schreeuwen OH MY GOD I¨M FREEEE I¨M SOOOOO APPYYYY... waar ik dan dus gniffelend naast liep...
En dan is er de liefdevolle vrouw uit de states die met een bigsmile iedereen elke dag 3445 knuffels geeft en die over het algemeen errug veel liefde te delen heeft... De Farnsman die alles HILARISch vindt en de hele dag lacht. De jonge student uit Oostenrijk die nogal een middeleeuwenfreak is en in zelfgemaakt volledig historisch correcte middeleeuwenkleren loopt... De Spanjaard die nauwelijks engels spreekt maar graag grapjes maakt en dan wel eerst aan de groep de vertaling van alle afzonderlijke woorden vraagt en dan nog zijn grap maakt (vind ie dus zelf echt hilarisch!) De ieren die elke ochtend verdwijnen tijdens zonsopkomst voor een uitgebreide shiatsu zonbegroeting in de velden en on and on and on..... De laatste dagen een soort kleine groep gevormd waarmee ik nu in een hostel zit (4 Duitsers een turkse een guatamalaan en ik hartstikke toppie en zowaar allemaal onder de 30)!

De kennismakingsvraag is toch wel ¨waarom doe jij de camino?¨ en dan heeft dus wel echt iedereen een of ander probleem met zichzelf of iets om te leren of te verwerken of over zichzelf te weten te komen dat is vrij facinerend en daar draag ik helaas niet aan bij.. Zweverige zinnen als- you dont know what the way will bring you but it will be a thing you need. The camino always give you what you ask for (slechts 6x gehoord vandaag) en the camino is not real its magic... en meer van dat soort dingen neem ik met een respectvolle glimlach voor lief..

de enige 2 nlers die ik tegenkwam kwamen uiteraard uit het schattige wijk bij duurstede dat was wel even grappig en ´natuurlijk´niet voor niks want toeval bestaat niet! ; p

Lieve mensen, ik ga zo even de kathedraal bekijken tijdens zonsondergang want dat schijnt dus echt magic te zijn. Licht vanachter de maagd Maria vast mooi! en daarna heerlijk eten en morgen nog een dag in Leon Heerlijk!

Succes en plezier met school, werk en universiteit Liefs Mari