granada, grootste moddervulkaan ooit en Miami???

Liefste mensen,

U hebt het allemaal goed gezien deze merkwaardige weblog is geschreven in Miami. WAnt zo gaat dat dan mis je je vliegtuig en zit je ineens in Miami vast.....

Maar later meer over deze gekte want uiteraard begin ik bij het begin! :p

En wel op de dag dat mijn schildpadden reddingsacties eindigden namelijk donderdag 19 februari.


Granada.... Don, Vrij, en Zat

Granada is een oude koloniale stad, het is niet zo toeristisch en heel Nicaraguaans.

Ik ging om 5 uur op en sjouwde vervolgens mijn backpack helemaal weer naar Samara (wel geholpen door een taxi:p)
Daar nam ik een bus naar Liberia waar Roel (een NLse jongen van het schildpadproject) op me wachtte. Samen namen we de bus naar Nicaragua... Daar liepen we de grens over (met 3 backpacks 2 handtassen en een bezweet hoofd met een cowboyhoedje erop :p) het ging allemaal snel en na een taxi en een bus (Nicaragua bussen zijn van die oude schoolbussen die eigenlijk totaal uit elkaar vallen en voor geen meter zitten maar er wel errug leuk uitzien.!!) waar nog eens 15 verkopers inzaten die schreeuwend met hun sapjes koekies enz. door de bus lopen te banjeren en je alles proberen te verkopen. Leuk gedoe allemaal. Toen we s'avonds laat eindelijk in Granada aankwamen snel een hostel gevonden met franse eigenaren die echt superoud waren en nauwelijks engels spraken lachen! s'Ochtends werden we wakker door het gekrijs van biggetjes die op straat gewoon onder de arm van mensen werden meegedragen bizar:p. De eigenaren bakten zelf brood voor het ontbijt heerlijk! Die dag beetje door de mooie stad gelopen heerlijke koffie gedronken en uren gepooled in een oudcafe. Later met een paar biertjes uren op een terras zitten..
De dag erna naar de Masaya vulkaan. waar we ineens voor de ingang stonden en ik me met mijn chaotische kop realiseerde dat ik deze fijne vulkaan al kende. WANT hier was ik in de zomer al geweest op mijn reis naar nicaragua, lachen :p!! Dus nog een keer deze vulkaan gezien en nog steeds leuk. Het is een vrij actieve vulkaan waar de hele tijd giftige zwaveldampen uitkomen....
Later naar een markt in het masaya dorp, superchaotisch, druk en leip. Helemaal zoals het hoort in Nicaragua, en we waren de enige toeristen!!

Isla ometepe... Zon, Ma, Di en Woe

Isla Ometepe is duidelijk het mooiste eiland in Nicaragua, het ligt in het Nicaragua meer en is een eiland met twee grote vulkanen..

Op zondag vroeg namen we om 5uur de bus naar de veerboot, toen een uurtje veerboot en we waren op het eiland, waar uiteraard weer eens geen bussen gingen want het was zondag (dus moet je weer zo'n verrekte taxi duur!). 1,5 uur later kwamen we in ons hostel aan het meer met hangmatten en een restaurantje helemaal relaxed.
Uren in de zon in een hangmatje gelegen met een boekje (erg vervelend :)) later lekker gegeten en vroeg slapen.
Maandag wilde we de vulkaan gaan beklimmen en waren we op om 6 uur. Toen roel aan het douchen was en ik mijn schoenen wilde pakken gebeurde er iets zeer interessants. Mijn schoenen waren nergens te bekennen. (Ik dacht okee lekker chaotisch weer hele tas omgooien alles doorzoeken.) Maar na 20 min zoeken werd het ernstig duidelijk dat ik gewoon keihard mijn schoenen op buena vista had laten liggen (hoe bedoel dom, superleip, slordig en mega chaotisch!!) haha dus lachend aan Roel verteld en de gids die uiteraard zei " ehmm lieve schat jij gaat dus niet op je slippertjes die vulkaan beklimmen" dat was een duidelijke zaak! Dus werd de maandag een "nieuwevulkaanschoenen" zoek dag. nadat we 2 bussen gemist hadden (omdat ze op een of andere manier in Nicaragua stipt op tijd zijn en wij nogal gewend zijn aan de tranquillo ticostijl en standaard 10 min te laat zijn...:p) hadden we een bus en een uurtje later waren we in een stad,
waar we er vervolgens 2 uur over deden om schoenen te kopen, omdat IEDEREEN wist waar een schoenenwinkel was..... (maar wij op een of andere manier niet in staat waren 1 van die 36 schoenenwinkels te vinden :p) Uiteindelijk voor 7 dollar knalblauwe superlelijke gympen gekocht YES!! Daarna in een heel Nicaraguaans restaurantje gegeten en daarna moesten we weer een uur op de bus wachten. Dus een paar biertjes erbij en in het parkje zitten lullen over het leven ;P (hangjongeren!)
Toen de bus genomen, we stapten eerder uit om nog even naar een natuurlijke waterbronzwembad idee iets te gaan... Lekker gezwommen, maar iets te lang want toen we weggingen was het al donker en hadden we geen flauw idee waar het pad was ;( vervolgens een uur lang door een of ander maisveld gebanjerd en toen kwamen we op de weg. Waarna we na een half uurtje thuis waren.
Dinsdag. gingen we weer om 6 uur op en dit keer wel naar de vulkaan. Tuurlijk waren we laat en hadden we de bus gemist en konden dus ook de eerste 3 km naar de ingang lopen. Onze gids 19 (die 3x per week die vulkaan op rent) was echt te fit voor woorden en rende voor ons uit. Na de 3 km was het al stikheet en zweten we ons helemaal kapot en de gids maar lachen....
Daarna de echte vulkaan op. Supermoordend tempo nog steeds, ik dacht echt dat ik dood ging!!!
Toen na 2 uurtjes op een supermooi uitzicht punt vanwaar je het hele eiland kon zien en vanaf toen waren we ineens helemaal in het tempo van onze schattige gids gekomen en huppelden we achter hem aan. (De gids stak al snel zijn eerste sigaret op en heeft er in totaal meer dan 20 gerookt die dag (omdat hij alleen op de vulkaan kon roken want zijn vader mocht het absoluut niet weten:p)) Na een tijdje kwamen we in de wolken en haalden we een grote groep toeristen in die met ons mee wilden (in ruil daarvoor zouden wij achteraf gratis met hun taxi meemogen )okee dan deal. Zij waren veel langzamer dus we moesten vaak wachten. Na nog eens 2 uur waren we bij de top aan gekomen, een vulkaanmeer waar het heel mistig en koud was. Even wat gegeten en weer naar beneden. Roel en ik weer voorop, dit keer was het echt lachen want het waren geen paden maar modderpoelen waar je 20cm in wegzakte. Zorgde ervoor dat Roel onderuitging en vele anderen van de groep. Zoo leuk:p!!! Ik steeds bijna, maar net niet helemaal. Daarna kwamen we na onze 8uur durende tocht bij een restaurantje waar we in recordtempo 3 liter bier dronken samen met de gids... Enigzins aangeschoten en totaal kapot later in de taxi terug naar het hostel. Totaal smerig ik tot mijn knieen een groot moddermonster :)
Daarna gedoucht en gegeten en gelijk doodmoe slapen!
Woensdag 9 uur op om uit te checken en verder te gaan, LEUK PLAN TOTDAT..... we erachterkwamen dat we hard niet genoeg geld hadden om het hostel te betalen. (JUIST... ERVAREN EN GOED VOORBEREIDE REIZIGERS!UHUH!) Noodplan 1, Roel huurt een motor crossed het eiland over naar de enige bank, pint en komt weer terug. Ikke met een boekje in de zon. Twee uur later tikt roel op mijn schouder met een storm gezicht PINAUTOMAAT KAPOT! WAAAAAAAAAAATTTT???
Noodplan 2, pinnen bij naburig hotel. Wij erheen maar kon ook niet ?!
Noodplan 3, eigenaar "Helaas je moet naar het vasteland om daar te pinnen met hetHET IS TOCH AL ZO'N FIJNE DAG LET'S ENJOY!!! en wij dus eindelijk slapen in ons soort van privehuiske!!

San Juan del sur... (alleen maar) do!

San juan is DE toeristische surfplaats van Nicaragua!

Donderdag..om 4:30 op om om 5;00 uur de bus te halen. Daarna weer de ferry (die NLds was superlachen allemaal NLdse bordjes en artikelen! hij was 40 jaar oud en toen helemaal oceaan overgestoken en later nog rivier om in het nicaragua meer te komen.)
vervolgens een taxi genomen naar San juan~!Daar in een heel groot backpackershostel terechtgekomen. Net ingechecked stond ineens een shuttle busje klaar om naar het strand te gaan. Wij superstressen want we wilden mee naar het strand, maar natuurlijk was ik gelijk de sleutel van onze kamer kwijt geraakt en flipte ik helemaal toen ik ook nog eens mijn bikini kwijt was. Uiteindelijk bikini gevonden en deur gewoon dicht gedaan.
Half uur later kwamen we op het surfstrand waar we surfboards huurden. Eerst even gezont. (Maar dat was geen feest aangezien er een heuse zandstorm was! en ik na 20 min meer weg had van een zandkasteel...) Later even lunchen en toen surfen. Maar dat was niet zo leuk als het lijkt WANT...... er zaten in elke m3 zo'n veertig kwallen, wij toch maar proberen maar na 4 minuten en 30 kwallenbeten kwam ik toch zo ongeveer gillend het water uit en Roel ook. KLOTE!! dus maar weer zonnen.... Een paar uur later waren ze bijna allemaal weg en hebben we het nog even geprobeerd maar het water was ijskoud en het lukte mij voor geen meter!! (lekker surfsucces op mijn laatste stranddag:p) dus uiteindelijk maar gewoon weggebracht dat stomme surfboard:p.
Met het shuttlebusje om 17:00 weer terug, toen kon ik eindelijk mijn toen al niet meer jarige zusje mailen. Daarna de lekkerste wraps ooit gegeten en gepooled en keihard verloren van grote vriend Roel, JAMMER maarja Roel ook weer blij :)!!
Toen lekker gaan slapen.

Costa Rica ..San jose.. vrij en zat

Vrijdag weer grens over naar costa rica. De bus duurde eeuwen en uiteindelijk om 9 uur s'avonds weer in een hostel, die echt superluxe was!
Zaterdag vroeg op en nog even san jose in om laatste dingetjes te kopen en lekker te lunchen. Daarna nog even cafeetje in even wat drinken. s'Avonds laat bus terug naar heredia, naar mijn oude residencia om mijn meegejatte lakens + sleutels toch maar terug te brengen en illegaal mijn laatste nachtje daar te slapen.

Vliegen?! MIami?!

Zondag ochtend vroeg met mijn hele tassen door Heredia gesjouwd. Ik was aan de late kant voor mijn vliegtuig en was vervolgens ook nog eens op een verkeerde bus gestapt ?! Daar kwam ik pas na een half uur achter in een of ander achterlijk bergdorp! (goeie actie Bergsma erg handig!!!! :p) Toen heel wanhopig naar een supermarkt gegaan waar de parkeerwachter mijn ernstige situatie snapte, en gelijk een auto beval mij terug te brengen naar de goeie bus. Dus 30 min later zat ik in de goeie bus en was ik toch nog net op tijd voor mijn vliegtuig.
MAAAAARRRRRR het grote feest moest nog beginnen want mijn vliegtuig naar Miami had behoorlijjk vertraging waardoor ik precies om 7:30 p.m aankwam op miami en (heel dolkomisch en toevallig) was dat precies mijn boardingstime voor mijn volgende vliegtuig naar london, dus ik totaal gestressd het vliegtuig over sjeesen, maar ik had geen schijn van kans. Ik met mijn naive hoofd en goed vertrouwen vraag bij het rechecken " ik haal het toch wel ?" en het antwoord was doodleuk " OOh believe me you totally missed your plain absolutely no way you'll make it.." WAATTTTTT??? maar gelukkig was ik niet de enige, met een aardige engelsman en een soort van autistische oostenrijker was ik gestrand. Maar het leukste kwam nog!! het vrouwtje achter de balie zegt doodleuk " ehmmm ja sorry maar de eerste beschikbare vlucht is dinsdag zelfde tijd dus om 8:30 " ehmm excuse me?" maar echt dus.. Een uur later was ik in bezit van allemaal lunch breakfast en dinner bonnen 2overnachtingen en een nieuw vliegticket op weg naar mijn HOtel Hyatt place, samen met mijn grote vriend de oostenrijker.
Daar ontmoete ik al snel een Ecuadoriaan waar ik gelijk het plan mee maakte om de dag erna naar miamibeach te gaan :). Ik kreeg een pasje voor kamernr.321 en zodra ik de deur opendeed werd het steeds leuker, een gigantische 4p kamer met 2 superluxe 2persoons bedden gigantische tv, keuken en heerlijke badkamer (mmmmhhhhh balen!!!?).
Daarna even gegeten, en toen gelijk op alle mogelijke manieren proberen mijn ouders te bereiken die over een aantal uurtjes richting vliegveld zouden gaan, maar "surprise surprise" is ineens mijn simkaart geblokkeerd door een vage reden en de internationale telefoon service deed het niet?!
Okee, dan maar mailen iedereen met de mededeling wie dit leest BEL MIJN OUDERS!! Gelukkig is dat gelukt en zo stond er niemand voor niets op schiphol..
Daarna heerlijk gaan slapen in mijn mega bed.
Maandag..
Ik werd om half 10 wakker gebeld door de eEcuadoriaan om naar het strand te gaan, ontbijt geskipt want hadden weinig tijd, taxi genomen en 3 uur lang langs het strand en de facinerende boulevard geslenterd heerlijk!! Weer een taxi terug en de rest van de dag weinig gedaan. s'Avonds 2 piloten uit colombia ontmoet die vroegen of ik zin had om dinsdagochtend 5.30 met ze mee te gaan naar training oftewel ik mocht mee naar de simulator en daar zelf een paar uur voor piloot spelen JAAAAA TUURLIJK WIL IK DAT!
Daarna snel slapen.
Dinsdag om 5 uur op, en stond netjes klaar MAAAAARRRRR het feest ging niet door want de locatie was veranderd en in het nieuwe gebouw was een check in systeem waar je je airportID voor nodig had. Mijn kans was 50% om er doorheen te sneeken dacht de leraar maar als het mislukt moest ik zelf taxi terug nemen en dat is behoorlijk onbetaalbaar hier! Dus helaas, Maar nu wel tijd om even mijn laatste webloggie in elkaar te knutselen dus:p.
Heerlijk ontbeten en gelachen met mijn vriend de receptionist :).
ga zo waarschijnlijk met de piloten lunchen als ze terug zijn in south beach, zin in!! en dan naar het vliegveld waar ik nu dus om 8:30 hopelijk (waarschijnlijk bijna zekerweten) richting london ga vliegen...

Lieve mensen weer een gigantisch verhaal en dit keer de laatste, Ik kijk terug op een FANTASTISCHE TIJD DIE IK NOOIT HAD WILLEN MISSEN!. Mijn Grote avontuur is over een aantal uurtjes afgelopen en dan ga ik weer terug naar het koude NL om te werken voor mijn volgende reis (in mei naar? waarschijnlijk mediteraanse kust...) Maar heb heel veel zin om jullie allemaal weer te zien want IK HEB JULLIE GEMIST!!!
Lieve familie en vrienden tot snel!

Heel veel Liefs Mari!

(en hoop dat ik iedereen een beetje goed op de hoogte heb gehouden met mijn weblog:p)